6 praktycznych sposobów na codzienne świętowanie miesiąca czarnej historii

fot. iStock

W szczególności w przypadku dzieci poniżej 9 roku życia chcemy ograniczyć kontakt z treściami, które są nadmiernie brutalne lub mogą tworzyć hierarchię społeczną w ich umysłach. Jak opisano w Rasa, klasa i rodzicielstwo: 5 strategii omawiania niesprawiedliwości społecznej z dziećmi

wiek nie jest powodem ani wymówką do unikania rozmów o niesprawiedliwości; ale wiek i rozwój psycho-emocjonalny mają kluczowe znaczenie przy podejmowaniu decyzji o czym dyskutowaći jak się dzielić.

Kieruj się zdrowym rozsądkiem, aby rozeznać, jakiego rodzaju języka lub szczegółów powinieneś użyć, aby omówić historyczną niesprawiedliwość — a zwłaszcza brutalne akty niesprawiedliwości i przestępstwa z nienawiści. Możemy i powinniśmy komunikować, że ludzie byli i są czasami traktowani w niesprawiedliwy i nieludzki sposób, nie powodując urazu naszych małych dzieci za pomocą graficznych szczegółów.

fot. Laura Green

W przypadku dzieci, które są wystarczająco duże, musimy upewnić się, że istnieje korelacja między tym, ile szczegółów na temat rasistowskiego ucisku dzielimy z tym, jak intensywnie badamy psychologię ciemiężcy. Jeśli nie czujesz, że Twoje dziecko nie jest wystarczająco duże lub wyrafinowane, aby liczyć się ze zdeprawowanymi motywacje właścicieli niewolników, wtedy mogą nie być gotowi na wystawienie na jawne szczegóły praktyk na plantacje.

W wielu historiach o czarnych dziwnie brakuje antagonisty. Ryzykujemy nieumyślne obwinianie ofiary, gdy nie identyfikujemy i nie potępiamy sprawcy. Unikaj treści, które w bierny sposób opisują zinstytucjonalizowany rasizm. Na przykład: Harriet Tubman nie była niewolnicą. Rodzina Brodessów zniewolony Harriet Tubman.

Przeformułowanie tych rozmów w ten sposób pociąga za sobą odpowiedzialność za te zbrodnie przeciwko ludzkości, co jest najważniejszym krokiem w kierunku sprawiedliwości.

fot. Annette Benedetti

Istnieje wiele historycznych przykładów systemowego uprzedzenia i ucisku na całym świecie. Upewnij się, że twoje dzieci są świadome, że cierpienie i zniewolenie nie są charakterystyczne dla Czarnych. Jeśli nie uda nam się skontekstualizować zniewolenia i segregacji Czarnych, nieumyślnie odczłowieczamy tę populację.

Wiele dzieci uczy się o ucisku Czarnych na długo przed tym, jak uczy się ich o ucisku doświadczanym przez jakąkolwiek inną społeczność. Celem nie jest wzbudzanie litości dla Czarnych; ma naświetlić uniwersalne problemy związane z systemową niesprawiedliwością. Ostatecznie chcemy, aby nasze dzieci zrozumiały historię Czarnych, aby rozpoznać i zwalczać niesprawiedliwość wobec jakiejkolwiek osoby lub grupy.

fot. iStock

Prawdę mówiąc, nie ma jednego „doświadczenia czarnych”. Uczynienie z koloru skóry jedynego czynnika jednoczącego w historycznych doświadczeniach grup ludzi jest z natury problematyczne. Afrykańska diaspora obejmuje cały świat. Ludzie o ciemnej skórze istnieją wszędzie, a historyczny kontekst ich przybycia do ich miejsc jest zupełnie inny dla różnych grup ludzi i jednostek.

Nie wrzucaj edukacji historycznej Czarnych do amerykańskiej narracji o niewolnictwie praw obywatelskich, jak to często się praktykuje.

Doświadczenie Blacka jest różnorodne, złożone, ewoluujące i ciągłe. Historia czarnych zaczęła się na długo przed handlem niewolnikami. Obejmuje ludzi wszystkich religii, poziomów społeczno-ekonomicznych i przekonań politycznych. Jeśli nie nauczysz swoich dzieci radzenia sobie z tą złożonością, mogą one domyślnie popaść w stereotypy. Podczas Miesiąca Czarnej Historii nie zapomnij o rozmowach na temat różnych żyjących czarnoskórych osób w Ameryce, w tym osoby LGBTQ, różni czarnoskórzy Amerykanie, niedawni imigranci i kobiety.

Skoncentruj się na nauczaniu o wkładzie i doświadczeniach czarnoskórych Amerykanów, które naturalnie pasują do zainteresowań Twojego dziecka. Na przykład, jeśli Twoje dziecko bardzo interesuje się kosmosem lub astrofizyką, możesz poszukać biografii na Mae Jemison lub Neil deGrasse Tyson.

Jeśli masz małego smakosza, spróbuj degustować lub gotować potrawy z afrykańskiej diaspory, takie jak soul food lub jedzenie karaibskie. Jeśli masz aktora, muzyka, poetę lub wynalazcę, pokaż ich Sydneyowi Poitierowi, Duke'owi Ellingtonowi, Langstonowi Hughesowi lub Garrettowi Morganowi.

Miesiąc czarnej historii to wyjątkowa okazja do kultywowania autentycznego szacunku i identyfikacji z kulturą czarnoskórych Amerykanów. Skorzystaj z napływu treści dostępnych w tym miesiącu, aby pomóc swoim dzieciom dostrzec, że więcej nas łączy niż dzieli.

Poświęcenie najkrótszy kalendarzowego miesiąca w roku uznawanie doświadczeń i wkładu osób czarnoskórych jest z natury problematyczne. W słusznych okolicznościach programy akademickie bezproblemowo odzwierciedlałyby doświadczenia i wpływy wszystkich ludzi. Gdyby nasze podręczniki były dokładne i wyczerpujące, poznalibyśmy wkład inżynierów Afroamerykanów podczas naszej jednostki inżynierskiej — nie tylko podczas Miesiąca Czarnej Historii.

W ten sposób Miesiąc Czarnej Historii jest instytucją kulturalną, która może zaprzeczyć lub obalić swój zamierzony cel. Zwalnia to nasze szkoły, nauczycieli i społeczeństwo z odpowiedzialności za rzeczywistą integrację osób kolorowych przez resztę roku, ale możemy temu zaradzić w naszych własnych domach.

Upewnij się, że przez cały rok integrujesz rozmowy i lekcje historii na temat czarnoskórych osób, aby dzieci będą wiedziały, że docenianie różnorodności i misja sprawiedliwości społecznej to styl życia, a nie nowość.