11 tradycji ferii zimowych z całego świata

W kulturze Hopi ceremonia przesilenia sojowego, która odbywa się w grudniu, jest czasem modlitwy do Ojca Słońca o odnowienie światła i powitanie słońca. Jest to czas oczyszczenia i życzenia zdrowia i pomyślności dla rodziny i przyjaciół, a kachinas – istoty duchowe, które strzegą Hopi – często przynoszą prezenty dla dzieci. Rozpoczęcie obchodów rozpoczyna się szesnaście dni przed przesileniem, kiedy pojawia się jeden z naczelnych katinów, tańczy i śpiewa. Rodziny robią kije modlitewne, aby błogosławić swoich przyjaciół, sąsiadów, rodzinę, zwierzęta i rośliny. Dzieciom czasami wręcza się repliki katcina, aby się o nich dowiedzieć — setki reprezentują zwierzęta, rośliny i inne aspekty natury.

W Meksyku poinsecje to nie tylko piękne kwiaty na święta. Zamiast tego jaskrawe płatki odgrywają ważną rolę w świątecznej opowieści o młodej chłopce, która wyruszywszy na święto Bożego Narodzenia bez żadnego prezentu, widzi (z pomocy niebiańskiego gościa) jej skromny dar zebranych traw i chwastów magicznie przemienionych w „Flores de Noche Buena”, dzięki czemu zrozumiała prawdziwe znaczenie dawania z serce.

Na pięknych, pokrytych śniegiem wzgórzach Islandii nie ma tylko jednego Świętego Mikołaja, jest ich trzynaście. Tak, dobrze to przeczytałeś. Jest trzynastu Yule Lads, które powodują psoty i decydują, kto był niegrzeczny, a kto miły. Ci synowie złej trollowej kobiety, Grýli, przybywają na trzynaście dni przed Wigilią, a każdy z nich ma psotną specjalność, w tym kradzież mięsa, kiełbasek i świec. Dają też drobne upominki, czekoladę i inne słodycze grzecznym dziewczynkom i chłopcom, a niegrzecznym surowe ziemniaki.

Kochamy nasze klasyczne wiecznie zielone drzewa, ale dla nowozelandzkich Kiwi chodzi o drzewo pohutukawa. To piękne drzewo ma głębokie korzenie w kulturze Nowej Zelandii, a kilka piosenek, wierszy i innych elementów kulturowych oddaje jego znaczenie. Jest to również część kultury Maorysów i uważana jest za pomost do życia pozagrobowego.

Sezon świąteczny przypomina trochę karnawał z tymi łotewskimi imprezowiczami, z wyjątkiem tego, że wypędzenie złych duchów z domu jest celem tej burzy kolorów i dobrych czasów. Mummers to przezabawni żartownisi, którzy uwielbiają przebierać się i podróżować w pełnym stroju, od niedźwiedzi, po Cyganów, a nawet zombie. Z ich pomocą na pewno będziesz miał dobrze prosperujący nowy rok.

Mari Lwyd to postać rzadka i wyjątkowa. Nazwa oznacza Święta Maryja, ale w rzeczywistości odnosi się do maskotki konia, która jest niesiona od drzwi do drzwi przez grupy śpiewające w Walii w okresie świątecznym. Tradycyjni kolędnicy zwykle pozostają za progiem twoich drzwi, ale w Walii próbują dołączyć do imprezy. Śpiewają małe kawałki muzyki, prosząc o wpuszczenie do każdego domu, i przekomarzają się z rodziną, zanim zostaną powitani w środku, aby cieszyć się słodkimi ciastami i piwem.

fot. Marty Gable przez flickr

Świętowanie Bożego Narodzenia na Ukrainie rozpoczęło się od klasycznego bożonarodzeniowego cudu. Rodzina bez grosza postanowiła wyhodować choinkę ze szyszki. Podekscytowane dzieciaki spędziły miesiące planując idealne ozdoby dla swojego specjalnego drzewka, ale ich rodzice nie mieli wystarczająco dużo pieniędzy, aby kupić dodatkowy wystrój. W bożonarodzeniowy poranek rodzina odkryła, że ​​grupa pomocnych pająków utkała delikatne pajęczyny przez gałęzie drzewa. Gdy światło uderzyło w piękne jedwabne nici, ich magicznie zamieniły się w srebro i złoto. Dziś dekorowanie choinek pajęczynami to sposób na szczęście na nadchodzący rok.

We Włoszech Święty Mikołaj to małe ziemniaki w porównaniu z przybyciem staruszki na miotle o nazwie La Befana. Odwiedza dzieci 6 stycznia, by rozdawać prezenty grzecznym dziewczynkom i chłopcom, a niegrzecznym grudki węgla (zazwyczaj grudki czarnego cukru). Według legendy La Befana została zaproszona do podróży z Trzema Mędrcami, aby uczcić narodziny Jezusa. Była zajęta sprzątaniem swojego domu, więc postanowiła nie jechać. Kiedy zdała sobie sprawę ze swojego błędu, zaczęła szukać dziecka od góry do dołu i do dziś wędruje po ziemi.

Bahamy nadają zupełnie nowe znaczenie terminowi „przyjęcie świąteczne” z Junkanoo. Ta zamieszka muzyki i żywych kolorów została pierwotnie opracowana przez niewolników, którzy otrzymali trzy dni wolnego na święta Bożego Narodzenia. Świętowali przy muzyce, maskach i zabójczych ruchach tanecznych. Dziś ten festiwal obejmuje ogromne zespoły taneczne liczące do 1000 osób, wyszukane kostiumy i wspaniałą muzykę stworzoną z bębnów z koziej skóry, krowich dzwonków, gwizdków i rogów.

Kraje nordyckie od dawna obchodziły przesilenie zimowe, a w czasach współczesnych 13 grudnia Chrześcijanie w Szwecji, Norwegii i niektórych częściach Finlandii obchodzą Dzień Św. Łucji tradycyjnym świętem świateł. W każdym mieście wybierany jest przedstawiciel St. Lucia, który poprowadzi dużą procesję przez miasto ze wszystkimi młodymi dziewczętami ubranymi na biało z wieńcami ze świec wokół ich głów. Tradycja jest kontynuowana w domu, gdzie najstarsza córka ubiera się w biały strój i podaje rodzinie kawę i pyszne ciasteczka.

Kiedy myślisz o kolacji wigilijnej, prawdopodobnie wybierasz indyka lub szynkę. Cóż, w Japonii ostateczną ucztą jest nikt inny jak KFC. Pyszny świąteczny kurczak pułkownika rozpoczął się jako promocja w 1974 roku i od tego czasu firma odnotowuje szczyt sprzedaży w każdą Wigilię. Więc jeśli zdarzy ci się być w Japonii na wakacjach, koniecznie wpadnij do KFC po dobroć lizać palce. Ale upewnij się, że przyjedziesz tam wcześniej, ponieważ będzie kolejka.