Kiedy "The Talk" musiało stać się o Guns?

Pomiędzy zadaniami domowymi a formularzami zbierania funduszy w przedszkolnym folderze znajdował się list do rodziców: informował nas o zbliżającym się ćwiczeniu reakcji na aktywną strzelankę. Słowa takie jak uzbrojony intruz rozłóż na szkolnym papierze firmowym zdania opisujące sesję dla uczniów. W następnym tygodniu, między czytelnikami, pismami odręcznymi i ćwiczeniami matematycznymi, pojawiła się nowa notatka na temat tragedii na Drzewie Synagogi Życia, przedstawiając działania, w których miałyby uczestniczyć dzieci, aby uhonorować ratowników i ofiary tragicznego wydarzenia.

Przyłapałem się na tym, że wpatruję się w szkolne papiery, formułując w myślach dialog. Rozmowa trudna dla samych dorosłych, ale teraz konieczna, aby zacząć z moją córką.

Zajmujemy się sprawami szybko—I'm szczęście, że ten pięciolatek siedzi i skupia się tylko przez mało minuty. Omawiamy akronim ALICE, a ona mówi mi, za co jest odpowiedzialna podczas strzelaniny: „Uciekamy i chowamy się, rzucamy rzeczami w złego faceta i wychodzimy”.

Mój żołądek się skręca. Nasi lokalni policjanci wyposażeni w broń palną nie byli w stanie w pełni ochronić się przed pociskami wystrzelonymi przez strzelca, który: rannych i zabitych niewinnych ludzi w pobliżu prawdziwej dzielnicy pana Rogersa - zwartej społeczności zlokalizowanej za kilkoma stalowymi mostami od nas.

Ta rozmowa jest trudna. Pozwolę jej przejąć inicjatywę i dać znać, czego się nauczyła, dołączając do moich co byś zrobił scenariusz. Najważniejszym elementem, o który proszę moje dziecko z naszej rozmowy, jest: zawsze bądź świadomy Twój okolica. To przesłanie zakorzenię się w jej umyśle za każdym razem, gdy pojawimy się w miejscu publicznym. „Poszukaj wyjść i znajdź szybkie i łatwe wyjście w sytuacji awaryjnej. Uważaj na to, gdzie siedzisz, a jeśli to możliwe, nigdy nie odwracaj się plecami do głównego wejścia. Niepokojące, prawda?

Nasza rozmowa nie trwa długo, chce przekąskę i kredki do pokolorowania, znudzona moimi wielkimi słowami i prośbami o powtarzaj za mną.

Serca są ciężkie i trudno nie zauważyć smutku otaczającego miasto Pittsburgh. Jestem wstrząśnięta wiedząc, że moja mała dziewczynka jest w szkole i w chwili ciszy pochyla głowę na boisku. Nie jestem pewien, czy w pełni rozumie, co się dzieje – powtarzające się akty przemocy z użyciem broni zmuszają ją do zbyt szybkiego dorośnięcia.

Nasze dzieci są szkolone do samoobrony. Akronim ALICE jest teraz równie ważny jak ABC. Nasze maluchy uczą się umiejętności przetrwania, aby uciekać, ukrywać się i walczyć o swoje życie, ponieważ niebezpieczni ludzie ranią innych za pomocą przepisów o broni automatycznej.

Bez względu na to, jak bardzo jesteśmy podzieleni w kwestii polityki i praw osobistych, cementują nas małe akty dobroci. Pisanie notatek z podziękowaniami dla osób udzielających pierwszej pomocy, dostarczanie kart współczucia członkom rodziny pogrążonym w żałobie a oddawanie krwi ofiarom przemocy z użyciem broni pokazuje, że kochamy się i wspieramy siebie nawzajem oraz społeczności, w których żyjemy w. Dla tych, którzy sprzeciwiają się złu, jakim jest nietolerancja i nienawiść narastające wokół nas w zastraszającym tempie, nie mogę się powstrzymać pomyśl o piosence Pata Benatara „Niezwyciężony”. Chór okrzyków bojowych przypomina mi, że każdy z nas powtarza, że ​​jesteśmy #SilniejszeniżNienawiść.

„Nie możemy sobie pozwolić na bycie niewinnym / Wstań i zmierz się z wrogiem / To sytuacja typu „zrób albo zgiń” / Będziemy niezwyciężeni”

W nocy przy zgaszonych światłach moja córka i ja wyrażamy podziękowania za przyjaciół i członków rodziny oraz za nasze umiejętności chodzenia, mówienia, śmiechu i zabawy. Jesteśmy wdzięczni za dar życia. Przypominam jej, jak każdej nocy: „Jesteś światłem w ciemności, zaciekłym i potężnym. Moje światło. Nie bój się. Ciemność się ciebie boi.