Zdałem sobie sprawę, że moje nastoletnie życie jest bardziej stresujące niż moje

Podobnie jak większość rodziców, jestem winna tego, że mówię moim nastolatkom, że nie mają pojęcia, jak łatwo im się teraz ma. Nie płacą rachunków, nie walczą o osiągnięcie ideału równowaga między życiem zawodowym a prywatnym i nie muszą się martwić takimi rzeczami jak kredyt hipoteczny, fundusze emerytalne, a nawet podatki. Muszą tylko myśleć o swojej pracy w szkole, bo wszystkim zajmują się rodzice lub opiekunowie.

Zamieniłbym z nimi życie w jednej chwili. Przynajmniej tak myślałem i powiedziałem to samo mojej nastoletniej córce. Chociaż nie spodziewałem się, że się ze mną zgodzi, z pewnością nigdy nie spodziewałem się, że wyjaśni mi moje błędne przekonania. Jej cierpliwość w końcu złamała się pewnego dnia, posadziła mnie i wyjaśniła, jak stresujące było jej życie.

Byłem zszokowany. Nigdy nie sądziłem, że ona i inne nastolatki mają tak wiele do czynienia, ale myliłem się.

Nastolatki radzą sobie z hormonami, lękiem i depresją

Okres dojrzewania niesie ze sobą wiele wyzwań, ale ilu z nas, rodziców, zastanawia się, jak trudny jest ten etap? Moja córka musi radzić sobie z trądzikiem, miesiączkami i problemami z obrazem ciała, jednocześnie próbując zdobyć najwyższe oceny. Co gorsza, musi radzić sobie z tym, co zewnętrzne

presja wywierana przez media społecznościowe żyć najbardziej efektownym, spójnym życiem, jakiego nie może osiągnąć żaden normalny nastolatek.

Nic dziwnego, że większość nastolatków ugina się pod presją, co kończy się niepokojem, depresja i inne problemy psychologiczne.

Istnieje presja, aby się wyróżniać, gdy nadal się dopasowuje

Nastolatki znajdują się w takim momencie swojego życia, że ​​odnajdują swoją tożsamość. Obserwowałam, jak moja córka stara się zdefiniować siebie, wciąż dotrzymując kroku swoim przyjaciołom.

Jeśli za bardzo się wyróżnia, ryzykuje wyśmianie lub ostracyzm, a ten rodzaj stresu rówieśniczego okazał się główną przyczyną depresji wśród młodych dorosłych. Gdy stara się ukształtować swoją tożsamość, musi również radzić sobie ze sprzecznymi wiadomościami od rodziców, rówieśników i społeczeństwa na temat tego, co jest akceptowalne i jak powinna się zachowywać.

Nastolatki nie mają pełnej kontroli nad swoim życiem

Innym stresorem, na który zwróciła uwagę moja córka, jest brak autonomii, z jakim borykają się nastolatki. Mówiąc najprościej, ich życie nie jest ich własnym. Na przykład w tradycyjnym środowisku szkolnym mówi się im, czego mają się uczyć i jakiego planu mają przestrzegać. Czasem nawet planowany jest dla nich czas wolny, m.in. kiedy dostają pracę szkolną do ukończyć podczas letnich wakacji lub przerwa świąteczna. Ilu dorosłych zniosłoby, gdyby poproszono ich o dokończenie pracy podczas wakacji?

Po naszej rozmowie zdałem sobie sprawę, że życie mojego nastolatka jest tak samo lub bardziej stresujące niż moje życie. Co gorsza, ona i jej rówieśnicy muszą żyć ze świadomością niepewnej przyszłości dzięki szybko automatyzującemu się światu.

Ponieważ technologia przejmuje tak wiele aspektów naszego życia, nie wiadomo, jak będzie wyglądać kariera za kilka lat. Dodając to do presji wyboru odpowiedniego college'u, wyboru kierunku studiów i zaciągania długów studenckich, poczułem, że naprawdę mają wiele do zrobienia na co dzień.

Więc od tego momentu, zamiast unieważniać zmagania mojego nastoletniego dziecka, postanowiłem być bardziej wspierającym ojcem.