Oto jak moja Tween wróciła do magii opowieści przed snem

„Dobry i życzliwy książę przejechał wydmę i zniknął z oczu. To był dopiero początek jego poszukiwania rozwiązania zagadki złotej sowy. Brzmi trochę strasznie? Mam nadzieję! Tak zakończyłem trzecią część bajki na dobranoc, którą opowiadam mojej nastolatce tej zimy.

Tęskniłam za sesjami, które wydawały się wypadać z naszej rutyny przed snem. Z zajęciami pozaszkolnymi, pracą domową, sporty zespołowe i kolacja aby odhaczyć naszą wieczorną listę rzeczy do zrobienia, ucierpiała rutyna naszej rodziny przed snem.

Zaledwie rok temu kładłam się co wieczór z synem, aby podsumować dzień, pośmiać się i porozmawiać o tym, czego oboje nie możemy się doczekać następnego dnia i później. Kilka miesięcy temu zdałem sobie sprawę, że czuję się emocjonalnie odłączony od niego, ponieważ wydawało mi się, że tak bardzo koncentruję się na załatwianiu spraw w naszym życiu rodzinnym.

Nie umknęło mi to, że jako pracująca mama z dziećmi ze szkoły podstawowej, nasza dobry czas dla rodziny to kilka godzin po pracy i szkole, a przed przybyciem Sandmana. Te kilka cennych godzin zostało rozpuszczonych w rutynę, która potrzebowała trochę więcej inspiracji.

Nie pamiętam, kto płakał pierwszy, ale pewnej nocy tej jesieni znalazłem się w najbardziej znajomej, jeśli nie do końca wygodnej przestrzeni na kawałku podwójnego łóżka mojego syna. Nasza rozmowa obejmowała wydarzenia dnia, co by mi wystarczyło. Wtedy mój mały chłopiec poprosił o historię.

Mój mąż i ja czytaliśmy naszym dzieciom prawie co wieczór, odkąd pamiętamy. Chociaż nadal lubią być czytani, potrzeby naszego syna i córki czytelnicze zmniejszyły się wraz z rozwojem ich własnych umiejętności czytania.

Wciąż śmiejemy się jako rodzina z tego, ile razy wszyscy czytaliśmy tę książkę PRZYTULAĆ przez Jeza Alborougha, Sowa Księżyc autorstwa Jane Yolen i nie zapominajmy o wszystkich skarbach Mo Willems, wśród wielu innych.

Jego krzykiem było połączenie i rozrywkę. Sądzę, że tego właśnie szukamy w sztuce i artyzmie. A ja byłem gotowy na wyzwanie.

Zatrzymałem się, żeby przeprowadzić burzę mózgów. Potem potrzebowałem bohatera i trzeba przyznać, że zadzwoniłem do niego z moim dobrym i życzliwym księciem. Nie spieszyłem się, a kilka minut później miałem dość w kołczanie, by poskładać pierwszy kawałek opowieści.

Kiedy już ułożyłem kilka kawałków, łatwo było uzupełnić szczegóły z mojej własnej wyobraźni, a stamtąd wziąłem również wskazówki od mojej publiczności!

W miarę jak nasza historia rozwijała się przez miesiące, zapisywałem notatki w moim dzienniku przy łóżku, aby upewnić się, że pamiętam, gdzie byliśmy w historii. Niestety, oboje zapominamy od czasu do czasu, ponieważ nasza epicka opowieść nie jest conocną sprawą. Pamiętasz pracę domową, ćwiczenia w obręczach i inne wymagania? Ale podróżujemy więcej niż kilka nocy w tygodniu do wspaniałego świata, który wspólnie stworzyliśmy.

I kiedy to ja opowiadam historię, on pomaga mi jako inspiracja. W zależności od reakcji mojego syna na szczegóły historii, pójdę w taki czy inny sposób. To organiczne „wybierz własną przygodę” i uwielbiam być otwarty na opowiadanie tej historii w locie.

Opowiadając naszą historię, nie ma dobra ani zła, dobra ani zła, z wyjątkiem oczywiście złoczyńców, po prostu my, którzy powoli podróżujemy w podróż, której koniec jest niepewny. Na szczęście wydaje się, że już przybyliśmy… razem.

Oto, jak możesz rozpocząć własną epicką opowieść ze swoją animacją.

Zbuduj ramy. Wybierz dowolne z poniższych, aby pobudzić swoją wyobraźnię i inspirację: okres, miejsce, bohater (kobieta? Mężczyzna?) itp. (Nasza epicka opowieść dotyczy księcia, który zostaje wysłany w trzyletnią podróż, aby rozwiązać zagadkę z pomocą swojego starożytnego nawigatora.)

Nie wie jednak, że jego młodsza siostra ukryła się w przyczepie kempingowej i będzie miała kluczowe znaczenie dla sukcesu imprezy. To nie przypadek, że nasza opowieść nawiązuje do naszego rodzinnego składu starszego brata i młodszej siostry. Zaakceptuj to, co znasz i kochasz!

Oprzyj swoją historię na czymś, co teraz interesuje twoją animację. Dobrze jest stworzyć współczesną opowieść, która odzwierciedla jej/jego własny światopogląd. Może nawet pomóc w prowadzeniu rozmów o tym, co dzieje się społecznie i emocjonalnie.

Trzymaj to mocno. Nie próbuj opowiedzieć zbyt wiele podczas jednej sesji opowiadania historii. Jeśli ekscytujesz się jednym wątkiem, koniecznie idź z nim, ale fajnie jest uchwycić to podekscytowanie podczas następnej sesji, więc zanotuj i zachowaj swoją historię od 10 do 15 minut na sesję.

Zakończ swoje sesje opowiadania historii na wysokim poziomie. Fajnie jest zadać pytanie, aby zakończyć swoją wieczorną opowieść. Na przykład mógłbym zapytać: „Jak myślisz, jak nasz dobry i życzliwy książę odkryje, że jego siostra dołączyła do niego w jego wyprawie?”

A przede wszystkim… baw się dobrze!

Polecane zdjęcie dzięki uprzejmości: Annie Spratt

POWIĄZANE HISTORIE:

Bez względu na to, jak pracowity jest dzień, zawsze jest czas na książki z moją czwórką dzieci

11 książek, które sprawią, że Twoje dzieci będą lepszymi ludźmi

Odkryto nową książkę słynnego autora „Gdzie są dzikie stwory”