Jak pomóc dziecku radzić sobie z lękiem, gdy ty też masz lęk?

Niedopowiedzenie roku: Rodzicielstwo podczas zmagań z własnym zdrowiem psychicznym jest wyzwaniem.

Prawda jest taka, że ​​nie lubimy tego słuchać, ale sposoby, w jakie radzimy sobie z własnym lękiem i stresem – pozytywnym lub negatywnym – mogą wpływać na nasze dzieci. Ale zanim będziesz mógł pomóc swojemu dziecku, musisz nauczyć się radzić sobie z własnym stresem i lękiem w zdrowy sposób.

Każdy z nas źle reaguje, gdy jesteśmy przytłoczeni lub sfrustrowani. Podnosimy głos na nasze dziecko, kiedy nie powinniśmy lub pozwalamy, aby drobiazgi, które normalnie nie przeszkadzały nam. Pamiętamy dopiero, gdy nasze dziecko robi to samo dwa tygodnie później… ci mali, spostrzegawczy ludzie zawsze patrzą.

Dzieci obserwują nas jako rodziców, ponieważ szukają informacji, jak interpretować niejednoznaczne sytuacje. Tak więc, jeśli ty, rodzic, często lub stale wydajesz się zaniepokojony, przestraszony lub zaniepokojony, twoje dziecko może dojść do wniosku, że pewne scenariusze są niebezpieczne lub wyzwalające.

Niepokój nie czyni Cię złym rodzicem. Nie mogę tego wystarczająco powtórzyć.

Niepokój jako rodzic oznacza po prostu, że szczególnie ważne jest, abyś nauczył się technik radzenia sobie ze stresem i modelował to dla swojego dziecka. W rzeczywistości „Duża część leczenia dzieci z lękiem polega na uczeniu rodziców tolerancji na stres. Jest to jednoczesny proces – zarówno kieruje niepokojem rodziców, jak i ich wsparciem i wspiera rozwój tolerancji na stres u dziecka” (Dr. Laura Kirmayer, klinika psycholog.

Kiedy uczysz się i aktywnie ćwiczysz radzenie sobie z własnym lękiem, torujesz drogę swojemu dziecku, które obserwuje twoje zachowanie. Od ciebie uczą się, jak radzić sobie w sytuacjach niepewności lub wątpliwości. Brak presji, prawda?

Oto kilka zatwierdzonych przez Child Mind Institute sposobów, w jakie możemy pozytywnie modelować zarządzanie lękiem dla naszych dzieci.

Najpierw wyjaśnij swój niepokój, gdy dziecko go zobaczy.

Załóżmy, że tracisz panowanie nad sobą w dniu przyprowadzenia dziecka do pracy, ponieważ spóźniasz się na spotkanie, a korki są straszne. Później w ciągu dnia, kiedy wszystko się uspokoi, dobrze jest zająć się tą chwilą z dzieckiem.

Pamiętasz, jak tata był zły dziś rano w samochodzie? Cóż, czułem się niespokojny, ponieważ spóźniłem się na spotkanie, a sposób, w jaki poradziłem sobie z lękiem, polegał na krzyczeniu na wszystkich innych kierowców na drodze. Ale istnieją inne sposoby radzenia sobie z lękiem. Wymyślę kilka lepszych sposobów na poradzenie sobie z tą sytuacją następnym razem, aby nie dopuścić, aby ruch uliczny zepsuł mój poranek lub twój.

Po drugie, mów otwarcie o swoim niepokoju.

Jest to ważne, ponieważ pozwala dzieciom wiedzieć, że mają pozwolenie na odczuwanie stresu, ale także, że stres można sobie poradzić. Możesz nie chcieć, aby Twoje dziecko było naocznym świadkiem każdej chwili niepokoju, ale nie musisz też ukrywać swoich emocji.

Właściwie dla dzieci jest zdrowe obserwowanie, jak ich rodzice od czasu do czasu radzą sobie ze stresem. Kiedy nie pozwalamy naszym dzieciom widzieć nas niespokojnych, zestresowanych, złych lub smutnych przez 100% czasu, nieumyślnie wysyłamy wiadomość, że to robią nie mają pozwolenia na odczuwanie tych emocji i że kiedy nieuchronnie odczuwają te emocje, nie ma odpowiedniego sposobu na zarządzanie nimi.

Po trzecie, zrób plan.

Bądź przygotowany na radzenie sobie w sytuacjach, które wywołują stres. Jeśli wiesz, że zbliża się dzień pełen stresujących spotkań, zaplanuj odsunięcie się na bok i weź kilka głębokich oddechów pomiędzy każdym spotkaniem. Jeśli wiesz, że u Ciebie mieszka teściowa, zaplanuj swoją reakcję, gdy zapyta, dlaczego w domu nie jest czysto.

Po czwarte, wiedz, kiedy się wycofać.

Jeśli wiesz, że sytuacja powoduje duży stres, zastanów się, jak się z niej usunąć. Na przykład, jeśli odczuwasz lęk separacyjny po odstawieniu dzieci na trening piłki nożnej, spróbuj zamienić się z rodzicem harmonogramem wspólnych przejazdów. Jeśli odpadną, odbierzesz. Oczywiście w końcu chcesz mieć możliwość zabrania dziecka na trening, ale jeśli nadal nad tym pracujesz, możesz korzystać z wspólnych przejazdów. Nie chcesz, aby twój ton lub mimika skłaniały dzieci do przekonania, że ​​jest coś niebezpiecznego w wyrzuceniu na trening.

Poświęć trochę czasu na zaangażowanie się w ćwiczenie łagodzące stres, gdy poczujesz napad niepokoju w obecności Twojego dziecka (nawet jeśli jest to tylko kilka głębokich oddechów). Łatwiej to powiedzieć niż zrobić, ale na dłuższą metę może zaoszczędzić ci trudów.

I na koniec znajdź system wsparcia. Jak, właściwie to zrób.

Nawet jeśli jesteś samotnym rodzicem, naprawdę nie musisz robić tego sam. Zidentyfikuj osoby w Twoim życiu (napisz do nich teraz lub, jeśli jest późno, jutro rano), którzy pomogą, gdy poczujesz się przytłoczony lub uzupełnij je zachęcającymi słowami, gdy ich potrzebujesz. Może to być Twój współmałżonek, terapeuta, inny rodzic PTA, osobista lub wirtualna grupa wsparcia itp.

Możesz również znaleźć wsparcie za pośrednictwem mediów społecznościowych, blogów lub innych forów internetowych. Wielu rodziców pasjonuje się zdrowiem psychicznym i rodzicielstwem i pisze o tym publicznie.

Zostawiam cię z tym: nie oczekuje się od ciebie właściwego radzenia sobie ze stresem za każdym razem. Fajną rzeczą w posiadaniu dziecka jest to, że zmusza nas do wyrośnięcia na taki typ ludzi, jakimi chcemy być, ponieważ my, niezależnie od tego, czy chcemy, czy nie, dajemy przykład. Jeśli myślisz, że zarządzanie stresem jest czymś, co musisz naprawić w sobie, przedefiniuj to. To okazja do osobistego rozwoju i rozwoju wraz z dzieckiem.

Aby dowiedzieć się więcej o wyjaśnianiu lęku swoim dzieciom, sprawdź maro przez BeforeWeBegin.

Cytowane prace: Brigit Katz jest pisarką w Tina Brown Media's Women in the World. Jej teksty pojawiły się na NYtimes.com, N. (2020, 07 kwietnia). Jak nie przenosić niepokoju na dzieci.