5 podstawowych strategii kontrolowania napadów złości u malucha
Niektórym dzieciom trudno jest zaakceptować swoje frustracje i uciekać się do wyrażania swojego dyskomfortu w postaci napadu złości. Zwróć uwagę na to, jak możesz zachować spokój i utrzymać je pod kontrolą dzięki poniższym wskazówkom.
Od momentu narodzin dzieci zaczynają okazywać swoje frustracje, złości lub rozczarowania. Na początku będą to robić płaczem, ale gdy dorosną, niektórzy mogą to zrobić poprzez krzyki, płacz lub napady złości (to słowo, prawda lol?), które jest bardziej znane jako napad złości malucha.
Dzieje się tak, ponieważ w pewnym wieku kontrolowanie emocji i uczuć jest nieco skomplikowane. Są dzieci, które tylko od czasu do czasu wpadają w złość i potrafią kontrolować swoje uczucia. Osobiście nie widziałem ich w mojej rodzinie, ale jestem pewien, że istnieją!
Umiejętność radzenia sobie z tymi napadami złości jest trudną pracą zarówno dla dzieci, jak i rodziców, i jest tutaj że rodzicielska cierpliwość będzie odgrywać fundamentalną rolę w osiągnięciu sukcesu przez te umiejętności rozwinięty.
Jak nauczyć dzieci wyrażania emocji
Ważne jest, abyśmy mniej więcej wiedzieli, jak interpretować przyczynę tych napadów złości. Mówię „mniej więcej”, ponieważ nie jest to nauka ścisła i wiele razy, jako ludzie, mylimy się z samym faktem, że te wzorce zachowań nie są łatwe do zidentyfikowania.
Czasami te napady złości mogą być wynikiem opóźnienia w rozwoju języka, nawet jeśli jest to minimalne, to znaczy, że nasz syn lub córka nie opanowali jeszcze w pełni języka, więc nie wiedzą, jak w pełni się wyrazić sami. Istnieje również wzór przyczynowo-skutkowy i/lub powtarzający się z napadami złości. Na przykład, jeśli w jakimkolwiek momencie po napadach złości dziecko zostało nagrodzone, uczy się to powtarzać, ponieważ wie, że przez te napady złości uda mu się postawić na swoim. Ewentualnie napady złości mogą być jedynie wynikiem zmęczenia. Zmęczone dziecko to dziecko niespokojne. Do diabła, zmęczony dorosły też nie jest dobry!
Rozważ pięć podstawowych kluczy, aby móc kontrolować napady złości naszych maluchów.
1. Wyznacz jasne granice i ograniczenia. Obiektywizm jest niezbędny do stosowania tych ograniczeń, co oznacza, że należy je oznaczyć w konkretny sposób, jasnymi i konkretnymi poleceniami.
Kolejny sposób na ograniczenie naszych dzieci przy jednoczesnym przyznaniu władzy decyzyjnej, aby poczuły się nieco w kontrola i to, że ich głosy były, to dać im możliwość wyboru między dwoma opcje. Na przykład: „Musisz nosić płaszcz, wolisz brązowy czy czerwony?” I oczywiście jędrność, która może być zademonstrowane pewnym tonem głosu z poważnym gestem twarzy, aby zrozumieli, że to nie czas żartować.
2. Bardzo ważne jest zdobycie zaufania naszych dzieci, a jest to możliwe tylko dzięki prawdzie. Powiedzenie im prawdy stworzy więź, która z czasem wzmocni więzi między rodzicami a dziećmi.
3. Niezwykle ważne jest, aby zwracać jak najmniej uwagi na dziecko, gdy jest wściekłe, nawet je ignorując. W tej chwili nasze dziecko domaga się naszej uwagi, a tu nasza rolą będzie odwrócenie tego kierunku, a najskuteczniejszym sposobem na to jest ignorowanie ich, aby zrozumieli, że nie jest to właściwa postawa i metoda postępowania.
4. Gdy napad złości trwa zbyt długo lub dziecko zaczyna przejawiać nadmiernie agresywne zachowania, możemy izolować je w miejscu, w którym czuje się bezpiecznie, np. swojego pokoju, aby mógł się uspokoić i po kilku minutach ponownie spróbować z nim porozmawiać, aby w pełni zrozumieć motywy stojące za jego udaremnienie. Ponownie, brak odpowiedzi, nienagradzania lub przyzwolenia na tyrady dziecka ponownie wzmocni fakt, że to zachowanie nie jest w porządku.
5. Ostatnim zaleceniem byłoby nie karać dziecka za każdy napad złości, ponieważ, jak omówiliśmy powyżej, one są czasami wynikiem niezdolności dziecka do prawidłowego wyrażania siebie i są naturalną częścią dorastania w górę.
Słuchaj, to normalne, że dzieci (i rodzice) cierpią z powodu napadów złości, gdy dzieci są małe. Jest częścią procesu dojrzewania i rozwoju samokontroli. Kluczem jest wiedza, jak zareagować i oczywiście… cierpliwość… dużo, dużo cierpliwości!