Jak pomóc dzieciom radzić sobie z emocjami
Dzieci mogą mówić najdziwniejsze rzeczy, ale jeśli chodzi o wyrażanie siebie, mają niesamowity talent do tego, by wszyscy wokół siebie dokładnie wiedzieli, jak się czują. Chociaż dobrze jest być w kontakcie z emocjami, istnieje krzywa uczenia się, jak regulować uczucia i wiedzieć, co jest społecznie odpowiednie. Eksperci zastanawiają się, jak pomóc dzieciom zarządzać ich emocjami. Zobacz, co mieli do powiedzenia poniżej.
fot. Ryan Franco przez Unsplash
Przejdź od załamania do uważności.
Większość rodziców ma szósty zmysł, kiedy ma wybuchnąć krach z naszego własnego dziecka. I pomimo wcześniejszych doświadczeń, nasza reakcja odruchowa może wahać się od próby stłumienia emocjonalnej eksplozji naszego dziecka (szczególnie w miejscach publicznych) lub eskalowania niepokoju chwili poprzez nadmierną reakcję. Dr Lisa Firestone, psycholog kliniczny i autorka, zaleca rodzicom poświęcenie chwili na zebranie się i… wykorzystać sytuację załamania jako moment nauczania uważności. „Kiedy nasze dziecko się uspokoiło, pomocne jest wyjaśnienie mu, że uczucia, nawet intensywne emocje, przychodzą i odchodzą” – mówi dr Firestone. „Nasze emocje przepływają przez nas jak fale, budowanie i budowanie, aż w końcu osiągają swój szczyt, rozbijają się i opadają. Nie możemy wybrać tych uczuć, ale możemy zdecydować, jak będziemy się zachowywać, gdy się pojawią”.
Naucz się widzieć poza gniewem.
Zdaniem ekspertów to, jak rodzice i opiekunowie reagują na emocje dziecka mają bezpośredni i trwały wpływ na rozwój inteligencji emocjonalnej dziecka. Kiedy dziecko jest zły lub zachowuje się, zamiast lekceważyć te uczucia jako coś, co jest po prostu negatywne lub złe, ważne jest, aby pomóc dzieciom nauczyć się odpowiedzialnie zarządzać swoim gniewem. „Kiedy jesteśmy gotowi zatrzymać się i zauważyć głębsze uczucia naszego gniewu, znajdujemy zranienie, strach i smutek” – mówi dr Laura Markham, autorka i założycielka Aha! Rodzicielstwo.com. „Jeśli pozwolimy sobie poczuć te emocje, gniew zniknie. To była tylko obrona reaktywna”.
fot. Caleb Woods przez Unsplash
Pamiętaj, że płacz jest w porządku.
Pomaganie dzieciom w rozwijaniu zdrowych relacji z emocjami wymaga budowania ich świadomości emocjonalnej i zdrowych umiejętności radzenia sobie. Obejmuje to zrozumienie, że płacz jest normalną reakcją na przytłoczenie silnymi emocjami. Podczas gdy niektóre dzieci mogą płakać więcej niż inne, rodzice nie powinni mylić emocji ze słabością. „Czasami rodzice są zawstydzeni nadmiernie emocjonalnymi dziećmi” — mówi Amy Morin, licencjonowana pracownica socjalna. „Ojciec może się skulić, patrząc, jak jego syn płacze po przegranym meczu baseballowym, a matka może wyprowadzić córkę z lekcji tańca przy pierwszych oznakach łez. Ale płacz nie jest złą rzeczą. Dzieci nie mają nic przeciwko intensywnym odczuciom”.
Poznaj różnicę między uczuciami a zachowaniami.
Nauka wyrażania emocji w społecznie odpowiedni sposób jest kamieniem milowym dla większości dzieci, a rodzice i opiekunowie odgrywają kluczową rolę we wspieraniu tego rozwoju. Ważnym przejściem dla dzieci jest zrozumienie różnicy między tym, co czują, a tym, jak reagują na te uczucia. „Powiedz dziecku, że może odczuwać wszelkie emocje, jakich tylko chce — i można czuć się naprawdę zły lub naprawdę przestraszony” — mówi Amy Morin, licencjonowana pracownica socjalna. „Ale wyjaśnij, że ma wybór, w jaki sposób reaguje na te nieprzyjemne uczucia. Więc nawet jeśli czuje się zła, uderzenie nie jest w porządku. Albo tylko dlatego, że czuje się smutna, nie oznacza, że może tarzać się po podłodze i płakać, gdy przeszkadza to innym”.
fot. Gabriel Barański za pośrednictwem Unsplash
Praktyka czyni mistrza.
Ćwiczenie pozytywnych zachowań w neutralnym środowisku przed wybuchem emocji może pomóc dzieciom zrozumieć jak radzić sobie z przytłaczającymi uczuciami. „Użyj odgrywania ról, aby pomóc dziecku przetrwać różne przykre sytuacje” – mówi Katie Sadowski, certyfikowana przez radę analityk zachowań. „Ćwicząc i rozmawiając o różnych przykrych sytuacjach, które mogą się zdarzyć, może pomóc Twojemu dziecku przygotować się na radzenie sobie z przyszłością smutny." Sadowski zaleca zachęcanie dziecka do samodzielnego przepracowania jak największej części problemu, zanim wskoczy z pomocą lub przewodnictwo.
Zmniejsz lub usuń wyzwalacze niepokojących zachowań.
W przypadku dzieci, których emocje i wybuchy mogą wydawać się „poza kontrolą”, rodzice i opiekunowie mogą pomóc złagodzić problem poprzez zmniejszenie lub wyeliminowanie czynników wywołujących denerwujące zachowania dziecka. „Wyzwalacze są oparte na tym, jak jesteśmy okablowani, a także często są programowane we wczesnym dzieciństwie przez sposób, w jaki zachowywali się i reagowali na nas nasi rodzice i rodziny” – mówi Debbie Pincus, terapeutka i twórczyni z Spokojny rodzic. „Pozornie błahe rzeczy mogą nas „zniechęcić”. To samo dotyczy twojego dziecka”. Pincus zachęca rodziców do zdobywania samoświadomość tego, jakie wyzwalacze posiadamy, i pomóc naszym dzieciom zdobyć samoświadomość własnych wyzwalaczy, a następnie uniknąć wyzwalacze.
fot. iStock
Przeczytajcie razem książkę lub obejrzyjcie film.
Według Dawn Huebner, psychologa klinicznego specjalizującego się w leczeniu lęku u dzieci i ich rodziców, autor bestsellerów ośmiu książek na temat zarządzania emocjami, czasami najlepszym podejściem do nauczania jest zachęcanie do kreatywności. Czytanie książek na temat kontroli emocjonalnej z dzieckiem może służyć podwójnemu celowi spędzania czasu wraz z dodatkową premią w postaci przekazywania przydatnych umiejętności życiowych. Dodatkowo oglądanie filmów takich jak Na lewą stronę oraz Mój sąsiad totoro z dzieckiem może stworzyć okazję do rozmowy na trudne tematy, takie jak strata, smutek i gniew.
Modeluj odpowiednie zachowania i reakcje.
Dzieci naśladują wszystko, co widzą wokół siebie, w tym reakcje emocjonalne, dlatego niezwykle ważne jest, aby rodzice i opiekunowie modelują odpowiednie zachowania i reakcje, które chcemy, aby nasze dzieci przejawiały i posiadały. Opieranie się natychmiastowej chęci ukarania lub krzyku, gdy dziecko zachowuje się źle pomoże rozładować sytuację potencjalnie wybuchową. Zamiast tego eksperci zachęcają rodziców i opiekunów, aby pomagali dzieciom czuć się wystarczająco bezpiecznie, aby odczuwać swoje emocje, nawet przy ograniczeniu destrukcyjnych lub destrukcyjnych działań i zachowań.
— Kipp Jarecke-Cheng
POWIĄZANE HISTORIE:
5 prostych sposobów, w jakie rodzice mogą pomóc maluchom w zmaganiu się z ich wielkimi emocjami
Dlaczego mamy odczuwają wszystkie emocje — i to jest w porządku
Szacunek to droga dwukierunkowa — zwłaszcza w przypadku dzieci
10 rodziców wyznaje: JEDYNĄ rzecz, którą żałują, mówiąc swoim dzieciom
Zdjęcie fabularne: Jessica Łucja przez Flickr