10 kobiet, które na zawsze zmieniły San Diego

Pójście tam, gdzie wcześniej nie dotarła żadna inna Amerykanka, jest osiągnięciem tylko nielicznych. Sally Ride jest jedną z nielicznych. W 1983 roku astronauta i astrofizyk Ride została pierwszą Amerykanką w kosmosie na pokładzie promu kosmicznego Challenger po pokonując 1000 innych kandydatów, aby zdobyć miejsce w astronaucie Narodowej Agencji Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA) program. Urodzona w Encino w Kalifornii, Ride przeniosła się do La Jolla po swojej kadencji w NASA i została dyrektorem California Space Institute na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego, a także profesor fizyki w szkole w 1989. Chcąc dzielić się swoją pasją do nauki i matematyki z młodymi dziewczynami w całym hrabstwie, w 2001 roku założyła własną firmę znaną jako Sally Ride Science. Za jej pośrednictwem stworzyła programy i produkty edukacyjne, które mają pomagać i inspirować dziewczęta i młode kobiety do realizowania własnych zainteresowań w dziedzinie nauk ścisłych i matematyki.

Ellen Browning Scripps, w głębi serca filantropka, na długo przed tym, jak miała pieniądze, wierzyła w promowanie dobra innych od najmłodszych lat. To właśnie to przekonanie doprowadziło ją do przekazania znacznej części swojej fortuny, pochodzącej z imperium gazet rodziny Scripps, na lokalne cele w całym San Diego. Jedna z pierwszych kobiet, które uczęszczały do ​​college'u w Stanach Zjednoczonych, ukończyła studia w 1858 roku w Illinois' Knox College. Po ukończeniu studiów objęła posadę nauczycielki w szkole, zarabiając zaledwie 9 dolarów miesięcznie. Ellen dołączyła do swojego brata w gazecie, którą zaczął, pisząc felieton: „Sprawy i rzeczy”, co pozwoliło jej wykorzystać swój wielki intelekt i podzielić się swoimi postępowymi przemyśleniami na tematy takie jak prawo wyborcze dla kobiet i prohibicja. Scripps, jedna z niewielu kobiet, które kiedykolwiek znalazły się na okładce magazynu Time, zrobiła to w 1926 roku w wieku 89 lat i została nazwana „najbardziej ukochaną kobietą w południowej Kalifornii”. Ją dary dla San Diego są dalekosiężne i trwałe, od Instytutu Oceanografii Scrippsa do Biblioteki Publicznej La Jolla i szpitala Scripps Memorial Hospital i Klinika Metaboliczna — szkoły, szpitale, kościoły i towarzystwa historyczne w całym hrabstwie były odbiorcami inspiracji i hojności Ellen składki.

Horton słyszy Ktoś!, Kot w kapeluszu, Grinch: Świąt nie będzie, Zielone jajka i szynka - to są książki, które wszyscy kochamy i dzielimy się z naszymi dziećmi. To także tylko próbka 48 książek, które Theodor Geisel, pieszczotliwie zwany dr Seuss napisał, mieszkając w La Jolla. Theodor zmarł w 1991 roku i to jego żona Audrey Geisel została wyznaczona na nadzorcę jego majątku i strażniczkę jego spuścizny. Audrey wiernie wykonała tę pracę i po drodze stworzyła własne dziedzictwo. W 1993 roku założyła firmę Dr. Seuss Enterprises, której misją było „ochrona integralności książek dr Seussa, jednocześnie wykraczając poza książki w obszarach pomocniczych”. Oprócz prowadzenia Dr. Seuss Enterprises poświęciła się filantropii, wspierając dziesiątki organizacji charytatywnych organizacje. Przekazała 20 milionów dolarów i tysiące rysunków i rękopisów męża Uniwersytetowi Kalifornijskiemu w San Diego, gdzie biblioteka Geisel została nazwana ich imieniem. Znana jako silna bizneswoman i orędowniczka spraw, na których bardzo jej zależało, wkład Geisel w region San Diego jest niezmierzony.

Znana jako „tytanka służby publicznej w San Diego”, Lucy Killea znajduje się na szczycie listy najbardziej szanowanych urzędników wybieranych za swoją uczciwość i nieustraszoność podczas sprawowania urzędu. Niestrudzenie opowiadała się za kobietami i była wzorem do naśladowania, aby bronić swoich przekonań i skutecznie wprowadzać zmiany. Została wprowadzona do Galerii Sław Hrabstwa San Diego w 2002 roku.

Często nazywana „św. Joanną od Złotych Łuków, Joanną B. Kroc z Rancho Santa Fe w Ca była wdową po Rayu A Kroc, założycielu The McDonald's Corporation. Joan Kroc wykorzystał swój majątek, by stać się jednym z największych filantropów XX wieku. Była niekonwencjonalna w swojej filantropii i wspierała sprawy bliskie jej sercu. Kroc również zerwała z tradycją, rozdając po jej śmierci niezwykle duże kwoty organizacjom pomocy społecznej, takim jak Armia Zbawienia i Narodowe Radio Publiczne. W sumie Kroc podarował ponad miliard dolarów.

Spacerując po parku Balboa zobaczysz rzeźbę Kate Sessions w pobliżu mostu Laurel Street. Rzeźba upamiętnia jej dziedzictwo, ponieważ Sessions jest najlepiej znana jako „Matka Parku Balboa” i odegrała kluczową rolę w planowaniu i sadzeniu Palm Canyon oraz The Aloe and Agave Garden. Jednak jej nasiona zostały zasiane dosłownie i w przenośni w całym hrabstwie San Diego. Odnosząca sukcesy i niezmordowana właścicielka firmy, Kate prowadziła żłobki w Coronado, Pacific Beach, Mission Hills i innych miejscach w San Diego. W 1892 zawarła z miastem umowę na sadzenie 100 drzew rocznie przez `10 lat. W rzeczywistości mamy Sesje, którym możemy podziękować za wiele egzotycznych roślin, które widzimy dzisiaj w całym hrabstwie takich jak jacaranda, poinsecja, bugenwilla i rajski ptak, ponieważ jako pierwsza wprowadziła je do powierzchnia.

Stoimy na ramionach tych, którzy byli przed nami. Mabel Bell przełamała bariery i walczyła o prawa przyszłych pokoleń San Diegans. Była pierwszą czarnoskórą mieszkanką, która kupiła nieruchomość w La Jolla, miejscu, w którym wcześniej czarnoskórzy nie mogli posiadać domów. Jako aktywista, Bell założył organizację non-profit (SOFA), która jest skrótem od Strongly Oriented For Action, i prowadził kampanię na rzecz stworzenia niedrogich mieszkań w La Jolla. Wykorzystała alejkę w pobliżu swojego domu, aby pomóc chorym ludziom, a jej wysiłki humanitarne doprowadziły do ​​uznania jej przez społeczność po jej śmierci i nazwania ulicy Mabel Bell Lane.

Margaret Wood Bancroft żyła pełnym życiem, zanim zmarła w wieku 93 lat. Od cichej aktorki i towarzyskiej po przyrodnika i odkrywcę, Bancroft miał silną etykę pracy i niekończącą się ciekawość. W 1935 Bancroft poprowadził małą ekspedycję w poszukiwaniu legendarnej zaginionej misji Santa Ysabel w Sierra de San Pedro Martir, Baja Califonria. Odkryła symbole jaskiniowe, które przyczyniły się do archeologicznych badań migracji starożytnych plemion indiańskich. Margaret była jednym z pierwszych członków Ligi Juniorów i przez wiele lat pełniła funkcję dyrektora Czerwonego Krzyża. Była aktywnie zaangażowana w San Diego Natural History Museum, San Diego Museum of Art oraz San Diego Museum of Man. Pozostawia po sobie trwałe dziedzictwo w życiu społecznym i politycznym hrabstwa San Diego oraz postęp historii naturalnej i badań archeologicznych w południowej Kalifornii i Baja California.

Podążanie za pasją i wykuwanie nowej kariery czasami zdarza się w późniejszym życiu. Tak było w przypadku Ethel Bailey Higgins, która połączyła swoje umiejętności fotograficzne i badania roślin, aby w wieku 67 lat rozpocząć długą karierę naukową. Od wczesnych lat życia w Nowej Anglii interesowała się botaniką, a jej studia zintensyfikowały się, gdy przeniosła się do Kalifornii. Higgins został mianowany kuratorem botaniki w Muzeum Historii Naturalnej w San Diego w 1933 roku. Uważa się, że zainicjowała pierwsze zapisy akcesyjne dla kolekcji roślinnych. Znana ze swojego energicznego i nieustraszonego ducha, Higgins pracowała w muzeum do późnych lat 90. Uczeń przez całe życie z żywym poczuciem humoru i ciekawości, ogromny wkład Higginsa w naukę botaniczną San Diego jest niezrównany.

Sędzia Judith N. Keep był pionierem wśród kobiet w dziedzinie prawa w San Diego. W czasach, gdy niewiele niż 5 procent prawników stanowiły kobiety, Keep ukończył szkołę prawa na University of San Diego School of Law. Została nominowana na pierwszą kobietę sędziego sądu okręgowego w południowym okręgu Kalifornii, a później została pierwszą kobietą sędzią naczelnym sądu okręgowego. Znana w San Diego zarówno ze swojej pracy jako mentora, jak i z pracy na sali sądowej, Keep zawsze znajdowała czas, aby odwdzięczyć się swojej społeczności i przekazać swoją mądrość i doświadczenie następnym Pokolenie.