Małe historie narodzin: pełne niespodzianek

Nasza nowa seria Tiny Birth Stories ma na celu dzielenie się prawdziwymi historiami naszych czytelników z naszymi czytelnikami. W zaledwie 100 słowach przedstawiamy Ci surowe, zabawne i budujące historie, które przeżyłeś, sprowadzając dzieci na świat. Oto pięć historii, które sprawią, że będziesz się śmiać, płakać i solidarnie kiwać głową.

Chcesz opowiedzieć swoją historię urodzenia? Kliknij tutaj.

Ciąża ze złamaną macicą – Christina F.

Moja macica jest zepsuta. Mam dwurożną macicę, stan, który występuje tylko u 0,1%-0,5 amerykańskich kobiet. Tym, co sprawia, że ​​mój narząd rozrodczy jest jeszcze rzadszy, jest to, że funkcjonował całkowicie „normalnie” i wyrósł na dwójkę moich pięknych dzieci. Widzisz, macica dwurożna naraża cię na większe ryzyko niepłodności, poronienia, skrajnego wcześniaka i konieczności cesarskiego cięcia. A jednak, z obiema moimi ciążami (każda w różnych „rogach” mojej macicy) i obydwoma moimi dziećmi, my poczęty w ciągu kilku miesięcy, na szczęście nie poroniliśmy, doczekaliśmy 40 tygodni, a ja dostarczyłem dopochwowo!

Grypa żołądkowa sprowadzona podczas porodu przez Ericę W.

To, co mój mąż uważał za zatrucie pokarmowe w pracy, było w rzeczywistości grypą żołądkową. Nie miałem terminu jeszcze przez 7 dni, a na moim spotkaniu dzień wcześniej ten dzieciak nie był bliski upuszczenia. Następnego dnia dopadła grypa żołądkowa po wymiotach, które każdy może sobie wyobrazić, a siedzenie godzinami na toalecie zaczęło się skurczami. Pospieszyliśmy do szpitala i skurcze były bliższe, zbyt odwodnione jak na znieczulenie zewnątrzoponowe. Pracowałem przez 14 godzin. W końcu dostałem znieczulenie zewnątrzoponowe i to sprawiło, że się trzęsę, więc dali mi propofol po tym Demerolu, prawie przeciwieństwo naturalnego porodu. Miej bardzo luźny plan porodu.

Cudowne podwójne błogosławieństwo Dawn L.

Miałam 29 lat, kiedy urodziłam pierwsze dziecko. Kiedy miałam 37 lat, dowiedziałam się, że w sierpniu byłam w ciąży z drugim dzieckiem. Niestety w wieku 11 tygodni dowiedziałam się, że dziecko przestało rosnąć około 8 tygodnia. Pojawiło się wiele wątpliwości i dlaczego. Już następnego lata w lipcu powiedziałam mamie, że jeśli nie zajdę w ciążę do grudnia, Bóg dał mi jedyne dziecko, które miałam wychowywać i że będę zadowolona. W sierpniu (dziwaczny czas) dowiedziałam się, że tym razem jestem w ciąży z bliźniakami. Moje „podwójne błogosławieństwo”!!

Duża niespodzianka dla niemowląt autorstwa Tracey S.

Odkąd zaszłam w ciążę, bałam się urodzić, zwłaszcza dużego dziecka, ponieważ oboje jesteśmy z mężem bardzo wysocy. Lekarze zapewniali mnie, że ze względu na rozmiar brzucha dziecko nie będzie duże. Dzień, w którym zaczęłam rodzić, okazał się jednym z bardziej bolesnych dni w moim życiu! Skurcze były bardzo silne od około 6 rano do momentu, gdy udałem się do szpitala o 13:30. W szpitalu dość szybko udało mi się uzyskać znieczulenie zewnątrzoponowe i było bezbolesne! Trzy godziny później byłem rozszerzony o 10 cm i gotowy do pchania. Naciskałem przez 40 minut i nic z tego nie czułem. Niedługo po tym, jak zacząłem pchać, wyskoczył mój piękny, 9 funtowy, 9 uncjowy chłopczyk. To tyle za brak dużego dziecka!

Mój mąż złapał naszego syna w naszym salonie przy Jessice P.

Poród zaczął się powoli. Kiedy przygotowywaliśmy się do wyjazdu, miałem niesamowicie silny skurcz. Mój mąż próbował zadzwonić na 911, odeszły mi wody i zacząłem mieć kolejny skurcz. Głosem znacznie spokojniejszym niż rzeczywistość powiedziałem: „Kochanie, albo muszę iść do łazienki, albo będziemy mieć dziecko”. Szybkie sprawdzenie pokazało, że nasze dziecko jest ukoronowane. Szukałem miejsca, w którym mógłbym się szybko położyć, a potem uznałem, że kucanie to idealna pozycja. Wyciągnął ręce i złapał naszego syna, około 10 minut po pierwszym skurczu, w naszym salonie.