Jak wyprowadzam 3 dzieci z domu do 7 rano każdego dnia?
„Albo masz przyjemny poranek, albo wszyscy dotrą do szkoły na czas”.
To powiedzenie brzmi tak prawdziwie w naszym domu. Jako samotny, pracujący rodzic trzech niesamowitych ludzi, PRZEZ WIĘKSZOŚĆ dni jest to ciężka bitwa, aby wszyscy byli zorganizowani i na CZAS.
Moje dzieci mają 10, 7 i 4 lata w klasach 5, 2 i przedszkolu. Mamy dwie różne szkoły, wspólne przejazdy, wielu nauczycieli, kluby pozaszkolne, korepetytorów, doradców, lekcje sportu/muzyki i plan wspólnego rodzicielstwa – wszystko do żonglowania co tydzień – nie wspominając o mojej własnej pracy harmonogram. Budzę się o 4:30 rano i ćwiczę; potem budzę dzieci o 6 rano, żeby o 7 rano wyjść z domu do podstawówki, potem do przedszkola, potem do biura najpóźniej o 8:30. Zwykle oznacza to, że śniadanie jest na wynos w samochodzie.
Narzędzia
Używamy takich tacek typu „bento box”, które możemy włożyć do batoników muesli, mleka, jogurtu, kiełbasek, bułek itp. i każda osoba kładzie je na kolanach w samochodzie.
Wybór śniadań jest bardzo prosty: opiekane bułeczki, rogaliki pillsbury, mrożone gofry i naleśniki itp. Mleko w opakowaniach Horizon zawsze mamy pod ręką podczas jazdy samochodem. Czasami te wyciskane paczki z owocami też są świetne.
Do obiadów używamy mieszanek lub wielorazowych przekąsek i kanapek oraz jednorazowych przekąsek, mleka w kartonikach i soków. Dzieci zazwyczaj robią pre-pack poprzedniego wieczoru (owoce, marchewki, przekąski itp.), a rano kanapkę.
W konsoli samochodowej schowane są te niesamowite antybakteryjne ręczniki wielokrotnego użytku Norwex, których dzieci używają do wycierania rąk i które mogą wchłonąć całą puszkę napoju gazowanego (niesamowite!) – mamy też mokre chusteczki. I nie zapomnij o worku na śmieci w furgonetce! Jeżdżę Hondą Odyssey, więc jest dużo miejsca na „The Stuff”, plus mnóstwo uchwytów na kubki.
W samochodzie trzymamy ręczny odkurzacz i rozrzucamy te poręczne pochłaniające zapachy węgla drzewnego, aby rzeczy nie zamieniły się w absolutnie przerażającą furgonetkę.
Znajdowanie ich motywacji
Mimo tych wszystkich przygotowań i narzędzi, moje dzieci po prostu nie wstawały z łóżka na czas. Budziłem je, a potem leżały tam przez 30 minut, aż się bardzo rozzłościłem. W międzyczasie stresowałem się, że nie będą mieli czasu na spakowanie lunchu lub zjedzenie śniadania, więc skończyło się na tym, że zrobiłem to dla nich WSZYSTKO. Co nauczyło ich, że nadal będę to robił, podczas gdy oni spali. GRRRRR.
Odbyliśmy pogawędkę. Odbyliśmy rozmowę motywacyjną. Następnie „groźne” przemówienie motywacyjne. Potem przemowa dopingująca sierżanta… potem przemowa dopingująca z płaczem… wszystko przez mamę, rzekomą przywódczynię rodziny – tak, to nie działało. Wszystko opierało się na moich emocjach i wiedzieli, że mam przewagę liczebną. Dzieci są tak intuicyjne!
Postanowiłem zmienić swoją strategię. „Jak mogę nauczyć ich konsekwencji bycia niezawodnym?” Zastanawiałem się. Musieli się bać, że zawiodą GRUPĘ, jeśli „zapomną” lub nie zrobią swojej części. Postanowiłam, że starsza dwójka podzieli się obowiązkami: 1) robienie obiadów dla wszystkich lub 2) robienie śniadań dla wszystkich
Codziennie wyłączali się, żeby to pomieszać, i mogli sami negocjować harmonogram. Gdyby ktoś był leniwy, wszyscy by cierpieli. Wydawało się, że to załatwiło nam sprawę i zmotywowało dzieci do nabrania biegu!
Tak więc po kilku tygodniach nie jest idealnie, ale potrzeba DUŻO mniej błagania, aby wstać i ruszyć. Muszę tylko przypomnieć jedno przypomnienie: „Nie zapomnij, że masz dyżur na lunch lub śniadanie. Daj mi znać, jeśli mogę pomóc” – i już się tym zajmują.
Mam nadzieję, że znajdziesz to, co skutecznie zmotywuje twoją załogę — a może udało ci się zebrać kilka wskazówek i sztuczek z naszej zwariowanej rutyny! Powodzenia i pamiętaj, aby próbować, dopóki nie znajdziesz czegoś, co działa. Miej łaskę dla siebie i swojej rodziny i wiedz, że radzisz sobie lepiej, niż myślisz, że jesteś.