Mama wina. Od jednej pełnoetatowej mamy pracującej do drugiej

Proszę przestań mnie osądzać za opuszczenie biura dokładnie o 17:00, ale moje dzieci czekają na odebranie od opiekunki.

Wiem, że tęsknię za tym spotkaniem, ale ważniejsze jest ukończenie przedszkola mojego dziecka.

Wiem, że dzisiaj się spóźniłam, ale nie mogę przywieźć dziecka do przedszkola do 7:45.

Wiem, że wyglądam na rozkojarzoną, bo jestem rozkojarzona. Mam chorego malucha i czekam, aby dowiedzieć się, kiedy uda mi się go zabrać do pediatry.

Nie chcę wyglądać na wyczerpaną, kiedy zjawiam się w biurze, ale nie śpię od 4:30 rano z niepocieszonym dzieckiem.

Wiem, że moje oczy wyglądają na zaszklone, ale spędziłem ostatnie dwanaście godzin próbując uspokoić dziecko do snu.

Nie chciałam, żeby mój e-mail wydawał się niedbały, ale mam pięciolatka, który dziś rano płakał, bo nie chciał iść do szkoły, i martwię się o niego.

Tak, właśnie uderzyłem głową w biurko. Otrzymałem smsa, że ​​moje dziecko ma różowe oko i muszę po niego wyjść, mimo że ten raport jest już prawie gotowy.

Wiem, że mam teraz bardzo opuchnięte oczy. Spędziłem ostatnią noc płacząc, ponieważ jestem wyczerpany, nigdy nie jestem sam i nie brałem gorącego prysznica od pięciu lat.

Przepraszam, że mi brakowało, ale przez ostatnią godzinę kłóciłam się z maluchem o konieczność noszenia spodni opiekunce.

Wiem, że powinnam zostawić swoje życie osobiste za drzwiami, kiedy przychodzę do biura, ale kiedy jesteś mamą dwójki małych dzieci, jest to trudne do zrobienia.

Więc dziękuję wszystkim, którzy obdarzyli mnie łaską przez ostatnie pięć lat.

Pewnie mógłbym znieść, żeby trochę dać sobie.

Bycie pełnoetatową mamą pracującą z małymi dziećmi nie jest łatwe.

Dziękuję każdemu szefowi, który pozwolił mi wyjechać na wizyty lekarskie, niespodziewane choroby, ukończenie przedszkoli i obiady w szkole.

Dziękuję wszystkim ludziom, którzy odwrócili głowę, kiedy byłam w ciąży i musiały uciekać ze spotkania, żeby zwymiotować.

Dziękuję wszystkim, którzy poinformowali mnie, że również mieli trudności z pogodzeniem się z równowagą między pracą, życiem i dzieckiem.

Dziękuję ludziom, którzy zignorowali moje spuchnięte oczy, wyczerpaną twarz i ślinę na bluzce.

Dziękuję wszystkim innym mamom, które codziennie go zabijają i motywują mnie do dalszego działania.

Dziękuję ludziom, którzy zachęcają mnie do dalszego działania, chociaż czasami czuję się pokonany.

Dziękuję wszystkim współpracownikom, którzy znaleźli dla mnie luz, ponieważ musiałem szybko wyjść, aby rozwiązać problem z dzieckiem.

Wiem, że nie jestem jedyną pracującą mamą na świecie, ale jestem pracującą mamą i całkowicie rozumiem, przez co przechodzisz.

Rozumiem, że czujesz, że musisz nadmiernie rekompensować, ponieważ docierasz do pracy na czas i wychodzisz w chwili, gdy zegar wybija piątą.

Rozumiem, kiedy jesz obiad przy biurku, bo musisz wyjść wcześnie, żeby odebrać dziecko od opiekunki do lekarza, potem z powrotem do opiekunki, a potem wracaj do gabinetu przed godziną 14.00. spotkanie.

Rozumiem, że czasami przychodzisz do pracy wyglądając, jakby cię zaatakowało stado gęsi, bo dzieciaki nie mógł znaleźć ich butów, dałeś komuś miskę w złym kolorze, a potem zapomniałeś zabrać Śpiącego Misia do opiekunka dziecięca.

Rozumiem, że jesteś zmęczony. Prawdopodobnie wyczerpany.

Ale rozumiem też, że jesteś zdolny i warty o wiele więcej, niż czasami zdajesz sobie sprawę.

Nie musisz wybierać między dwoma światami, które kochasz. Możesz mieć je obie. Możesz mieć rodzinę i karierę. Nie jest to łatwe, ale jest możliwe.

Tak, światy mogą się czasem zderzać i znacznie komplikować życie, ale warto.

Więc nie przestawaj. Nie poddawaj się. Masz to.

I PS Nie wszyscy zrozumieją. I to jest w porządku.

Do następnego razu,

Jamie