8 geheime manieren om je kind te laten opengaan
Foto: Devin Tomiak
Het is geen raketwetenschap. De mensen voor wie we ons openstellen, zijn de mensen wij houden van. We delen het meest vrijelijk met onze echtgenoot of onze beste vrienden of een vertrouwd familielid. Misschien delen we met de Uber-chauffeur, maar dat komt waarschijnlijk omdat die Uber-chauffeur goed kan luisteren. Of misschien maakt hij je aan het lachen met een verhaal over een vorige passagier die om 2 uur 's nachts naar de supermarkt wilde om watermeloenen door de gangpaden te gooien. Als je merkt dat je je openstelt om die chauffeur te vertellen over je opa, die ook van bowlen hield, voel je je niet beoordeeld. Je bent niet geïrriteerd. Jij bent genieten van jezelf. Je stelt je open omdat je graag met die gast kletst.
Onze kinderen zijn niet anders. Als praten hen aanspreekt, als het interessant en leuk is, en als ze zich veilig voelen, zijn ze geneigd vrijuit te spreken. Als een gesprek als een karwei voelt, nou dan... wie houdt er van karweien?
Delen is zorgzaam.
Over onszelf delen is een daad van geven. Het onthullen van persoonlijke informatie kan ons ongemakkelijk maken en het is vaak veel gemakkelijker
En toch, hoe leuk, niet-oordelend en warm van een ouder je ook bent, het is de orde van de natuur - ouders willen weten, weten, weten. En er zijn momenten of fasen in het leven van een kind dat ze alleen maar met hun ogen willen rollen en niet delen. De eeuwenoude sage. Je vraagt en ze gapen. Dus hoe zorg je ervoor dat ze gaan kletsen als je ouderschap en hun kinderlijkheid je in een stille sleur brengen?
Geef je kind de kracht.
We hebben allemaal graag het gevoel alsof we 'op de hoogte' zijn. Of we nu zwaarbevochten wijsheid delen die is vergaard door geleefde ervaring, hoe we boerenkool vermommen in voedsel voor kinderen, of sappige roddels, het hebben van informatie die anderen waardevol achten, geeft ons een gevoel belangrijk. Probeer uw kind het gevoel te geven dat wat ze in dat kleine hoofdje van hen hebben waardevol is. In plaats van "Wat heb je vandaag op school gedaan?" probeer "Leer me iets dat je vandaag hebt geleerd." Hebben ze dingen die ze kunnen leren? Plots hebben ze de leiding, en daarmee komt het gevoel dat ze "op de hoogte zijn" en misschien het gevoel dat ze willen delen.
De schijnwerpers kunnen verblindend zijn.
Door vragen kunnen sommige kinderen het gevoel krijgen dat ze ter plaatse zijn. Probeer een eenvoudige herformulering als "Ik dacht vandaag aan je op de speelplaats en ik vraag me af met wie je hebt gespeeld." Het is een subtiel verschil met "Met wie heb je in vredesnaam gespeeld in de pauze?" En toch kan het de stroom van gesprek. Bovendien: "Kinderen stellen zich vaak meer open in de auto, tijdens een wandeling of in het donker - altijd wanneer oogcontact beperkt”, zegt dr. Laura Markham, klinisch psycholoog en auteur van drie bestverkochte boeken over vreedzaam ouderschap.
Ga eerst.
Laat me je vertellen wat ik vandaag heb gedaan... Je bent nieuwsgierig, toch? Als je je kind over je dag vertelt, en niet alleen de saaie "Ik ging naar mijn werk"-dingen, maar de goede, kernachtige interessante dingen, smeer je het stuur in voor een goed gesprek. Wie houdt er niet van een verhaal over een collega die tijdens de lunch mosterd op zijn shirt druppelt? En als je zegt dat je hem het reserveshirt uit je sporttas hebt geleend, toon je vriendelijkheid en bereidheid voor het kind. Het is misschien een achterbakse manier om wat wijsheidsklompjes op de jongere te laten vallen, maar er is geen les zoals een verkapte les in het spel van het ouderschap.
Spellen. Ze zijn leuk.
Twee waarheden en een leugen. Het zou-je-liever-spel. 20 vragen. Zelfs een eenvoudig raadspel met hints. 'Het lijkt alsof je van slag bent. Ik wed om een lolly dat ik wel kan raden waarom.' Ja, uw kind kan erachter komen wat u van plan bent. Maar plezier in een gesprek brengen kan alles zijn wat nodig is om uw kind spraakzaam te maken.
Ritualiseren.
Hoe je het ook vormgeeft, of het nu Taco Tuesday of Sunday Funday is, bepaal een moment waarop je deelt. Sommige gezinnen vertellen waar ze die week dankbaar voor zijn. Anderen doen Rose Thorn Bud en bespreken hun beste moment, hun slechtste en waar ze naar uitkijken. Voeg een speciaal element toe om het ritueel uniek te maken (zoals sandwiches met ijs of een tv-show waar je familie dol op is) en het evenement zal echt een showstopper zijn.
Geef geen advies. Het is irritant.
Het is moeilijk om het geven van suggesties te weerstaan. Zeker als kinderen klagen. Het is ons instinct als ouders om dingen voor onze kinderen te willen regelen. Maar volgens Adele Faber, co-auteur van Hoe te praten zodat kinderen zullen luisteren en luisteren zodat kinderen zullen praten, wanneer ouders kinderen proberen te praten uit wat ze voelen, is dat de snelste manier om ze in bedwang te houden. "In plaats daarvan," stelt ze voor, "knik om hem te laten weten dat je actief luistert, of zeg iets neutraals als:" Oh, dat is wat je lastig vallen.' Of 'Klinkt alsof dat behoorlijk verontrustend kan zijn.' Zo laat je aan je kind zien dat je krijgt het.
Carpool rijden.
Hoogstwaarschijnlijk als je merkt dat je kind minder tegen je praat, komt dat omdat hij meer met zijn vrienden praat. Dit is volledig ontwikkelingsgericht. Toch wil je niet dat tieners of pre-tieners je zwart maken. Vaak beginnen kinderen te kletsen met hun vrienden en vergeten ze dat je er bent, waardoor je wat voer krijgt om later met ze op te volgen. Alles is tenslotte eerlijk in liefde en ouderschap.
En als al het andere faalt, ga je gang en beboter ze.
Doe iets ongewoons met je kind dat zullen ze leuk vinden. Neem ze mee naar het ontbijt en laat ze te laat op school zijn. Laat ze winkelen voor een nieuwe hoed of jurk of een paar schoenen. Ga op een fietstocht. Bouw dat LEGO hamsterwiel waar je kind om smeekt om mee te helpen. Gelukkige kinderen hebben losse lippen.