Een eerstehulpafdeling van wereldklasse, alleen voor kinderen in de Bay Area

In tegenstelling tot andere spoedeisende hulpafdelingen, pediatrische afdeling spoedeisende hulp bij Stanford Medicine staat volledig los van de SEH voor volwassenen en is de enige afdeling in het gebied die zich uitsluitend richt op pediatrische spoedeisende hulp. De pediatrische SEH op Stanford is speciaal ontworpen voor kinderen, met speciaal opgeleid personeel, kindspecifieke apparatuur en een kindvriendelijke omgeving met kleurrijke, door kinderen goedgekeurde kunstwerken.

Naast artsen en verpleegkundigen die gediplomeerd zijn in de pediatrische spoedeisende geneeskunde, heeft de afdeling omvat ook Child Life-specialisten, die zijn opgeleid om met kinderen te communiceren in leeftijdsspecifieke manieren. Ze nemen de "au" uit de zorg met ontwikkelingsgeschikte afleiding, niet-medicamenteuze pijnbeheersingstechnieken en entertainment en comfort bieden tijdens het bezoek van uw gezin.

Terwijl Dr. Lowe getuigt van het uitstekende werk dat traditionele SEH's doen voor zowel kinderen als volwassenen, deelt hij dat er verschillen zijn in training:

"Iemand die specifiek op een pediatrische afdeling spoedeisende hulp als Stanford wil werken, heeft besloten nog eens twee tot drie jaar aanvullende pediatrische spoedeisende geneeskunde training te volgen."

En het zijn niet alleen de dokters; het zijn ook de verpleegsters. Ze volgen ook een aanvullende opleiding om een ​​certificering voor pediatrische noodverpleging te behalen. Deze opleiding is essentieel, aangezien verpleegkundigen nog meer dan de artsen vooruitkijken met hun jonge patiënten.

"Verpleegkundigen zijn het belangrijkste aanspreekpunt tussen het ziekenhuis en de spoedeisende hulp en de patiënten en hun ouders. En dus is het super belangrijk om goed opgeleide verpleegkundigen te hebben die zich op hun gemak voelen om pediatrische patiënten de hele dag en elke dag te zien."

Omdat het personeel speciaal is opgeleid en de klok rond met kinderen werkt, voelen ze zich meer op hun gemak bij hen. Dr. Lowe deelt dat uit onderzoek is gebleken dat iemand met minder ervaring met kinderen meer geneigd is om aanvullende tests te bestellen, zoals bloedonderzoek of röntgenfoto's. Dit is nog belangrijker als het gaat om onnodige straling en uw kind.

"Gemeenschapsziekenhuizen zullen meer CT-scans bestellen dan een pediatrische afdeling spoedeisende hulp, tussen de 30 en 40 procent meer. Het (gebruik van) straling is ernstig omdat het het risico op kanker kan verhogen, dus we proberen het stralingsgebruik tot een minimum te beperken", zegt dr. Lowe.

"We doen een MRI voor hoofdletsel, die geen straling heeft. We zijn een van de eerste pediatrische spoedeisende hulpafdelingen in de natie die dit heeft bestudeerd en de resultaten hebben aangetoond dat het net zo overtuigend is als CT-scans zonder het gebruik van straling."

Als uw kind ziek is of een blessure heeft, is het belangrijk om de zorg niet uit te stellen en zo snel mogelijk contact op te nemen met een zorgverlener. Dr. Lowe vermeldt dat het in veel gevallen een goed idee is om je kinderarts te bellen voordat je naar de SEH gaat:

"Ik denk dat het belangrijkste dat we zouden vragen (voordat we naar de SEH komen) is om met je arts te praten. Praat met uw kinderarts, bel ze. De meeste kinderartsenpraktijken hebben een advieslijn en u kunt hun aanbeveling krijgen."

"Als de patiënt extreem veel pijn heeft, als hij moeite heeft met ademhalen of veel moet braken, of ze zijn er gewoon een beetje mentaal uit of super slaperig, dan moet je naar de afdeling spoedeisende hulp komen toch weg."

De pediatrische SEH bij Stanford Medicine is toegewijd aan het bieden van veilige spoedeisende zorg voor kinderen, vooral tijdens COVID. Hier zijn enkele manieren waarop ze veilige en kwaliteitsvolle zorg garanderen:

• Volwassen en pediatrische patiënten bevinden zich in aparte gebouwen, met aparte ingangen voor het personeel.
• Alle medewerkers, patiënten en familieleden screenen op COVID-19-symptomen voordat ze binnenkomen.
• Aangewezen wachtruimtes met social distancing.
• Universele maskering.
• Zorgteams met persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM).
• Er zijn protocollen voor infectiebeheersing, inclusief robuuste luchtfiltratie en het desinfecteren van onderzoekskamers na elke patiënt.
• Gebruik van telegeneeskundeapparatuur, indien klinisch aangewezen, om direct contact met personeel en patiënten te verminderen