Η απλή αλήθεια για ευτυχισμένα + υγιή παιδιά

Ποιος νομίζετε ότι θα περάσει περισσότερο χρόνο έξω; Κοτόπουλα ελεύθερης βοσκής, φυλακισμένοι ή παιδιά;

Η απάντηση είναι ότι τα κοτόπουλα μπορούν να περνούν τον περισσότερο χρόνο έξω, ακολουθούμενα από κρατούμενους που έχουν εντολή να έχουν 2 ώρες την ημέρα σε εξωτερικό χρόνο. Η θλιβερή αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα παιδιά αυτές τις μέρες περνούν λιγότερο από 1 ώρα έξω και οι παρενέργειες είναι αρκετά τρομακτικές- συμπεριλαμβανομένης της ΔΕΠΥ, κοινωνική άγχος, κατάθλιψη και ακόμη και αυτοκτονία στη σημερινή νεολαία, σύμφωνα με τον Gever Tulley, ιδρυτή του Brightworks School and Tinkering Σχολείο. Για να μην αναφέρουμε ότι η έλλειψη εξωτερικού χρόνου για τα παιδιά οδηγεί σε ουσιαστική μείωση της αυτοπεποίθησης, της δημιουργικότητας, των δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων, της ανεξαρτησίας και των δεξιοτήτων που απαιτούνται για να πετύχουν ως ενήλικες.

Γιατί λοιπόν είναι τόσο σημαντικό να βγάζουμε τα παιδιά έξω;

Και η φύση ηρεμεί + διεγείρει ταυτόχρονα:

Πολλοί από εμάς βιώνουμε και αναγνωρίζουμε τις ηρεμιστικές επιδράσεις της φύσης. Ο βιολόγος, Έντουαρντ Όλσον μπορεί να το εξήγησε καλύτερα στη θεωρία του για τη βιοφιλία - ότι οι άνθρωποι είναι εγγενώς ελκυσμένοι να συνδέονται και να επικοινωνούν με τη φύση. Το να είμαστε σε ένα φυσικό περιβάλλον μας κάνει να νιώθουμε συγκεντρωμένοι, άνετοι και σαν στο σπίτι μας. Μελέτες δείχνουν επίσης ότι η ύπαρξη στη φύση, ή ακόμα και η θέαση σκηνών της φύσης, μπορεί να μειώσει τα αρνητικά συναισθήματα όπως ο θυμός και ο φόβος ενώ παράλληλα αυξάνει τα θετικά συναισθήματα.

Τα φυσικά περιβάλλοντα όχι μόνο καταπρανουν και εστιάζουν, αλλά και διεγείρουν. Οι υπαίθριες αίθουσες διδασκαλίας προσφέρουν στους μαθητές μαγευτικά αξιοθέατα, μυρωδιές και υφές, διεγείροντας όλες τις αισθήσεις. Η αισθητηριακή εμπλοκή δεν θα μπορούσε να είναι πιο κρίσιμη για την πρώιμη μάθηση - όσο περισσότερα παιδιά ασχολούνται με τις αισθήσεις τους, τόσο αυξάνουν την ικανότητά τους να λαμβάνουν και να μετατρέπουν τις νέες πληροφορίες σε γνώση.

Σε μια υπαίθρια τάξη, το σκηνικό αλλάζει συνεχώς. Τα αντικείμενα παιχνιδιού της φύσης ποικίλλουν σε σχήμα, μέγεθος και υφή, προσφέροντας ατελείωτες δυνατότητες για παιχνίδι και μάθηση. Φαίνεται αδύνατο να χτίσουμε μια παιδική χαρά πιο συναρπαστική ή να εφοδιάσουμε μια εσωτερική τάξη με ένα τόσο πλούσιο σύνολο εργαλείων μάθησης.

Σε απάντηση αυτού του διεγερτικού περιβάλλοντος, το παιχνίδι των παιδιών στη φύση είναι εγγενώς πιο ευφάνταστο, αυτοκατευθυνόμενο και δωρεάν. Τα παιδιά κάνουν αταξίες, πειραματίζονται και ερευνούν εύκολα, και, με τη σειρά τους, αναπτύσσουν βασικές δεξιότητες μάθησης. Ο Δρ Kenneth Ginsberg της AAP (Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής) περιέγραψε εύγλωττα αυτό:

«Η φύση ουσιαστικά δεν θέτει όρια στη φαντασία και ασχολείται με όλες τις αισθήσεις. Για όλα τα παιδιά, αυτή η ρύθμιση επιτρέπει την πλήρη άνθηση της δημιουργικότητας, της περιέργειας και των συναφών αναπτυξιακών προόδων. »- Δρ Kenneth Ginsberg

Αλλά ακόμη και με όλα αυτά τα επιστημονικά δεδομένα στα χέρια μας, πολλοί γονείς (συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου ταυτόχρονα) φοβούνται να «Αφήστε τα παιδιά τους έξω να παίξουν». Η κοινωνία μας φαίνεται διαρκώς πιο ανήσυχη, πιο φοβισμένη και τα παιδιά φαίνεται να είναι πιο υπερπροστατευμένα από ό, τι πάντα.

Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε για να αποτρέψουμε το «έλλειμμα φύσης» στα παιδιά μας και να τα βοηθήσουμε να πετύχουν;

Πρέπει να επαναφέρουμε το PLAY, σε όλες τις εποχές.

Πρόσφατα έγινα ηγέτης στο Tinkergarten, ένας οργανισμός που προσφέρει υπαίθρια μάθηση με βάση το παιχνίδι μαθήματα σε παιδιά της περιοχής (όλο το χρόνο) και έχουν μάθει ότι δεν υπάρχει κακός καιρός- μόνο κακά ρούχα.

Η αποστολή του Tinkergarten είναι να φέρει πίσω κάτι που φαίνεται να έχει χαθεί σε αυτή τη νέα γενιά - κάτι που ήταν το πιο σημαντικό κομμάτι της παιδικής μας ηλικίας - ελεύθερος χρόνος για να τσιγκουνευτείς σε εξωτερικούς χώρους. Τα παιδιά μαθαίνουν την ηγεσία, την επίλυση προβλημάτων, την επιμονή και πολλά άλλα μέσα από ένα καλά σχεδιασμένο, καθοδηγούμενο παιχνίδι. Στο Tinkergarten, πιστεύουμε ότι η ανεξάρτητη εξερεύνηση, η ανάληψη κινδύνου, η βρωμιά και η ακαταστασία βοηθούν τα παιδιά να πετύχουν πολύ μεγαλύτερα πράγματα από τις ασκήσεις στο τοπικό φροντιστήριο.

Η ιδέα ότι το υπαίθριο παιχνίδι (ανεξάρτητα από το πόσο βασικό είναι το παιχνίδι) είναι απίστευτα σημαντικό και ισχυρό, είναι μια αλλαγή νοήματος που με βοήθησε να γίνω καλύτερη μαμά και καλύτερος άνθρωπος. Έτσι, όταν τελειώσει η 2χρονη κόρη μου, αντί να ανοίξω την αγαπημένη της τηλεοπτική εκπομπή, την ντύνω και βγαίνουμε έξω. Ακόμα κι αν έχω εξαντληθεί και χρειάζεται να στήσω μια καρέκλα ενώ παίζει μόνη της, ξέρω ότι κερδίζει τόσα πολλά απλώς όταν είναι έξω και της επιτρέπεται να εξερευνά και να τσιμπάει. Και στο καλό, είμαι ακόμα πιο χαρούμενος!

Έχετε μια ιστορία να μοιραστείτε με τους αναγνώστες μας; Θέλουμε να το ακούσουμε!Εγγραφείτε για το Δίκτυο Συνεισφερόντων Μιλώντας και ξεκινήστευποβάλλετε τη γραφή σας σήμερα.